– Takich możliwości jest oczywiście mnóstwo. Jeśli nie mamy czasu, by zaplanować je wspólnie z dzieckiem, zawsze możemy postawić na sprawdzone kursy – stacjonarne czy online, które w sposób przyjazny pomogą dziecku w rozwoju kompetencji językowych. Natomiast jeśli jesteśmy w stanie bawić się i uczyć razem, możemy zaplanować coś wyjątkowego. Jedną z propozycji jest domowy teatrzyk, w którym w zależności od preferencji możemy osobiście wcielić się w postaci lub oddać głos kukiełkom czy pacynkom – mówi Julia Kuberska, Head of Learning and Development Tutore Poland.
– Na początek należy wybrać temat teatrzyku, który zainteresuje dziecko. Może to być np. opowieść o piratach, bajka o zwierzętach lub historia o super bohaterach. Nauka zaszyta w zabawie powinna skupiać się na zagadnieniach, które dziecko w danym momencie powinno przyswoić, a co w warunkach szkolnych sprawia mu trudności – tłumaczy Julia Kuberska.
Następnie należy stworzyć proste rekwizyty i kostiumy. Te zwiększą atrakcyjność zajęć i zmotywują dziecko do aktywności także w tym elemencie. Czas przygotowań również można spożytkować np. na naukę słówek związanych z ubiorem. Kluczowym elementem jest opracowanie prostego scenariusza obejmującego dialogi, które dziecko będzie w stanie zapamiętać i nauczyć się ich poprawnej wymowy. Ważne, by włączyć je do procesu tworzenia historii, aby dziecko wiedziało, że jest ważnym ogniwem w zabawie i współautorem. Dzięki temu jeszcze mocniej będzie identyfikować się z teatrzykiem, a to może przełożyć się na lepsze rezultaty w zapamiętywaniu i ostatecznym przyswojeniu wiedzy. Przed wielką premierą należy wspólnie przećwiczyć scenariusz. Powtórzyć go kilka razy, aby dziecko mogło lepiej zapoznać się z nowymi słowami i wyrażeniami, ale także by zyskało pewność siebie. Do tego celu można wykorzystać różne sposoby, takie jak np. śpiewanie lub rymowanie.
– Finalne przedstawienie, to świetna okazja dla dziecka, aby oprócz zdolności językowych zaprezentowało także te interpersonalne czy związane z pewnością siebie. W zależności od preferencji, można odegrać je tylko między sobą, nagrać lub zaprosić najbliższych na pokaz. Życzliwa uwaga dziadków czy przyjaciół jest w stanie zadziałać na dziecko bardzo motywująco. Oczywiście, jeśli tylko będzie na to gotowe. Nie należy bowiem wywierać na nim presji, by świetna zabawa nie przerodziła się w stresujące doświadczenie – wyjaśnia Julia Kuberska.
