Świadomość to podstawa
2. Niektóre zaburzenia mają podobne symptomy, jak więc rozpoznać prawdziwy problem dotykający dziecko?
Przede wszystkim niezbędny jest pewien poziom wiedzy i zrozumienia dziecka, aby móc odróżnić zaburzenia uczenia się od zaburzeń o charakterze neurologicznym, takich jak zespół niespokojnych nóg czy ADHD. Wskaźnikami pozwalającymi na identyfikację dzieci zagrożonych SLD już w wieku przedszkolnym, na które nauczyciel powinien zwracać uwagę, są przede wszystkim trudności w komunikowaniu się, problemy z zapamiętywaniem krótkich rymów lub słówek, słaba sprawność manualna i ogólna oraz niskie umiejętności organizacyjne przejawiane podczas gier manipulacyjnych. Jeśli rodzic ma wątpliwości, czy jego dziecko ma zaburzenia uczenia się lub trudności w nauce, zawsze zaleca się niezwłoczną konsultację ze specjalistą. Biorąc pod uwagę złożoność i specyfikę każdego przypadku istotne jest szybkie rozpoczęcie procesu przesiewowego, aby jak najsprawniej zdiagnozować problem i móc uruchomić wszystkie niezbędne narzędzia wspierające dziecko w nauce.
Zawsze przypominam również rodzicom, że oni także odgrywają kluczową rolę w edukacji swoich dzieci. Mają prawo do kontrolowania pomocy udzielanej dziecku, liczby ćwiczeń (lub prac domowych) do wykonania, a także tego, czy zalecenia nauczyciela są realizowane. Rodzice są dla nas, nauczycieli, podstawowymi partnerami: „rozwiązywanie” trudności w nauce dziecka bez wsparcia rodziców jest bardzo trudne. Z mojego doświadczenia wynika, że gdy rodzice zgadzają się i stosują się do przedstawionych zaleceń, postępy są zwykle znacznie szybsze.
Nagranie obrazujące praktyczne wskazówki dla rodziców dzieci z trudnościami w nauce, jak również najświeższe dane dotyczące tego zjawiska jest dostępne tutaj [4].
[1] https://applications.emro.who.int/docs/EMRPUB_leaflet_2019_mnh_214_en.pdf
[2] https://eda-info.eu/what-is-dyslexia/
[3] https://www.rls-italia.it/
[4] https://youtu.be/bdQfEAWpLQ0